lunes, 27 de octubre de 2008

**Los Moussakis**

Como sempre fixeron os músicos ambulantes, o grupo dos Moussakis, ven da zona dos Balcanes, recuperou a vella tradición de acompañar coa súa música os grandes acontecementos da vida: bailes, festas, bodas, bautizos e funerais. Na suas maletas encontramos a música klezmer y a sefardita dos xudeos, o estalido de enerxía dos nómadas xitanos, cancions populares e melodías procedentes de Turquía, Grecia, Macedonia, Serbia, Bulgaria... Este grupo é moi activo pois viaxa por todo o país facendo concertos.Los Balcanes de onde veñen os moussakis tratase dunha terra de paso, pola que circularon durante miles de anos persoas moi diferentes: familias enteiras, grupos de mercaderes, pobos viaxeiros, exércitos...
Está situada en un punto fantástico para pasar de Occidente a Oriente (e o que fixo,
por exemplo, Alejandro Magno cando quiso ampliar o imperio que lle dejara o seu pai)
e, evidentemente, tamen e un excelente camiño para facer o viaxe en sentido contrario,
de Oriente hacia Occidente.Cando unha rexión e unha zona moi transitada por xente diferente siempre hai alguen que se queda a vivir en ela. Isto fixo que nos Balcanes
convivan unha gran variedade de linguas, de relixions, de maneiras de pensar, e que todo
esté repartido en moitos pequenos países e rexions.Esta gran variedade pode ser moi enriquecedora, xa que podes aprender moito dos teus veciños
e podes descubrir cosas tan curiosas como, por exemplo, que a melodía dunha canción
se cante en tres ou cuatro idiomas diferentes . O sonido de Oriente e de Occidente mezclanse aquí.
Todolos pobos que viviron nos Balcanes (tracios, griegos, bizantinos...) deixaron a sua huella. De todos eles, un dos que máis tempo permaneció alí foi un pobo chegado
de Oriente Próximo con ansia de conquistador... Efectivamente, durante moitos anos, esas terras formaron parte do Imperio otomano, o imperio dos turcos. Por
iso, hai unha herencia oriental que podemos encontrar, por exemplo, na maneira de facer
música.

O grupo naceu en Barcelona coa axuda do violinista Branislav Grbic que foi o seu creador, este grupo componse Tal Ben Ari a voz, Alán Chehab co laúde eo saz, Ivan Ilic a guitarra, Goran Slavic ao contrabaixo e Marco Jelaca a bateria. Este grupo formouse en España mais especificamente en Barcelona en Maio do 2003, formouse grazas ao encontro inesperado de catro musicos que venian dos Balcans, cun músico español e unha cantante islraelí. Tocaron en festivais por toda España.


La saz é un instrumento de corda desplumado, e moi popular en Irán, Turquía, os países dos Balcanes.... as palabras "bağlama" e "saz" utilizanse de maneira intercambiable en Turquía, e se aplican a o laúd. A saz e descendiente da kopuz, o que e un nome utilizado para varias formas de instrumento de corda. O saz utilizase na música clásica otomana, na música folk turca, na música de Azerbaiyán, e na música persa.


-klezmer (do yiddish כלזמיר, etimolóxicamente do hebreo k'li zemer כלי זמר, "instrumento usical") e a música dos xudeos askenazíes de Europa Oriental. No siglo XV, grupos seculares no litúrxicos desenrrolaron este tipo de musica ese lles denominou klezmorim.Eles se inpiraron no antiguo testamento para crear melodías con temáticas de celebración e alegria. Orixinalmente o término klezmer referiase aos instrumentos musicais cos que se interpretaba. Oklezmer e facilmente recoñecible polas suas características melodias expresivas, con reminiscencias da voz human, coa incorporacion de risas, llantos e aullidos. Oklezmer asume a tradicón da música jasídica e incorporalle sons, instrumentos e modos d interpretar de aqueles países onde estiveron os xudíos.

- música sefardita; Sefard chamabase a toda a terra que se situaba nos confins occidentais de Europa e por iso chamouse sefardíes aos xudíos que vivian en España. A música sefardí ou sefardita nace dos xudíos españoles instalados en Castela e Aragón que adaptaron as suas cancións da expulsion nos tempos dos Reis Catolicos en españa coas cancions populares castellana, combertendose nunha fusión do arabe co cristian. Arabe no ritmo e nos instrumentos e cristiá no idioma no que se cantaba. O seu tema e o do amor, as cancións de cuna e as bodas. Ao ser expulsados de españa levaron a súa música a Turquía, Grecia e Bulgaria, paises onde estableceronse. Coa a música sefardí que se segue a practicar no Mediterraneo oriental na actualidade podemonos facer unha idea de como soaba esta música ni Idade Media.







No hay comentarios: